Het wordt steeds mooier

Donderdag 14 januari werden we wakker in Fox Glacier village met bewolking. Eerst onze dagelijkse cappuccino gedronken in het dorp en toen op naar de gletsjer.
We wisten toen nog niet wat een prachtige dag dit zou worden. Schitterend weer, een hele mooie route en de meest prachtige dingen gezien....en dat allemaal op 1 dag.

Eerst weer een flinke klauter klus geleverd bij de Fox gletsjer. Het was enorm pittig en ook echt afzien maar we werden beloond. Wát een uitzicht......op de gletsjertong, sneeuwtoppen, watervallen, ijsmeertjes, ruige rotswanden en de rivier. 

Daarna zijn we doorgereden richting het zuiden. Langs de kust Via Bruce Bay, waar het aan het strand helemaal vol lag met stenen voorzien van boodschappen van alle reizigers die daar geweest zijn, en de Knights Point Lookout, naar Haast. Daar getankt en koffie gedronken. Dat is wel iets om op te letten; pinnen kun je niet tussen Franz Josef en Wanaka en tanken niet tussen Fox en Haast.

Na Haast volgde de prachtige Haast pass in het Mount Aspiring National Park, met zijn slingerweg door (het lijkt wel) een tropisch regenwoud. 
Regelmatig gestopt voor schitterende vergezichten met onder andere, eindelijk, vele sneeuwtoppen. 

We waren lekker op dreef, de route was meer dan prachtig en het weer was fantastisch, dus besloten door te rijden tot in ieder geval Makarora. 
Onderweg nog gestopt bij de Gates of Haast (een oude brug over een diepe kloof met een bulderende rivier er onderdoor) en even verderop bij de Fantail falls (een waterval aan een rivier met een brede droogstaande bedding waar honderden steen-stapeltjes zijn gebouwd door de passanten).

Vlak voor Makarora zijn we gestopt bij de Blue Pools. Eerst een kwartier door een dicht bos (flink naar beneden, en daarna dus weer omhoog) wandelen om vevolgens, via 2 swing bridges, bij het blauwste water uit te komen. Dit zijn stromen die uitkomen in de Makarora rivier. Door de hoge rotsen en vele keien onstaan daar een soort van poeltjes. Deze zijn zo blauw door de weerkaatsing van het zonlicht op rotsmeel. Dit zijn fijn gemalen delen uit de gletsjers die worden meegevoerd met het water.

Inmiddels was het 18.30. Nog steeds stralend weer en nog maar een uurtje van Wanaka, dus besloten dat laatste "stukje" ook nog maar te doen.We vielen vandaag werkelijk van de ene verbazing in de andere......We naderden het enorme meer Lake Wanaka en hadden een heel mooi uitzicht van bovenaf. Na een km of 20 boog de weg naar links en reden we zo Lake Háwea tegemoet. Ook weer fantastische uitzichten en een mooie route langs het meer. De laatste 10 km door een soort Toscaans landschap, maar dan met Palmbomen, schapen en koeien.......tot we om 19.30 op de camping aankwamen in Wanaka met 24 graden.

(Paula, je zei het al) Het is niet te beschrijven, uit te leggen of op foto's vast te leggen, hoewel we ons uiterste best doen het wel voor elkaar te krijgen ;-) Nieuw Zeeland moet je ervaren met al je zintuigen. Tot zover lukt dat heel aardig en wat zijn we bevoorrecht om dit alles te mogen beleven.