Wanaka, Queenstown en Milford Sound

Vrijdag 15 januari was een rustdag. Het zou de hele dag regenen, en dat heeft het ook gedaan. Wanaka bekeken, koffie gedronken, boodschapjes, wasjes gedraaid en een beetje geluierd. Ook best lekker zo'n dagje tussendoor waarop niet de hele dag alle zintuigen geprikkeld worden ;-)
Wel nog even op zoek gegaan naar The Tree in the Lake. Bleek zowat voor onze deur te staan. Heel bijzonder, dit is een boom die helemaal alleen in het meer staat en één van de meest gefotografeerde objecten van Wanaka. Van de boom hebben we al een foto geplaatst. Leuk stadje trouwens.

Zaterdag 16 januari, vandaag zijn we naar Queenstown gereden. Het weer was prima, een wolkje en af en toe een zonnetje. De route leidde ons weer door een prachtig landschap; langs lavendelvelden, wijnvelden, heuvels met schapen en veel fruitteelt.

Onderweg langs Lake Dunstan gereden en de Kawarau gorge. Na Cromwell werd het landschap heel ruig. Hoge bergen met in de diepte een helder blauwe rivier. Bij de Kawarau bridge hebben we onze angsten overwonnen, we hebben daar een bungyjump......gekeken. Hahaha......dood eng, echt niets voor ons maar machtig om te zien.

Eind van de middag kwamen we aan op de camping, in het centrum van Queenstown. De eerste camping die rumoerig was, volgepropt en ook nog het duurst. Maar wat is dit een leuk stadje. Heel gezellig en druk met tientallen terassen en restaurantjes en mensen van allerlei pluimage. Hier werd een piano de straat op gereden, daar stonden 2 meiden Michael Jackson dansjes te doen en weer ergens anders stond een failliete backpacker zijn avond eten bij elkaar te verdienen door met 2 slingers in zijn handen het zwanenmeer te dansen (of zoiets). Wij zaten eerste rij, op het terras, alles te aanschouwen en te genieten. Heerlijk gegeten bij een Japanner.

Zondag 17 januari. Voor vandaag stond een trip naar Milford Sound op de planning. Die hadden we al eerder geboekt. We zouden om 7.15 uur opgehaald worden en om 8.00 uur vliegen. Daarna een cruise door de Sound en vervolgens weer terug vliegen en weer thuis gebracht worden. Om 7.00 uur moesten we bellen ivm het weer. In Queenstown was het helemaal bewolkt, we hadden al een slecht voorgevoel. En inderdaad, de trip was geannuleerd. We zouden om 10.00 uur in de herkansing kunnen en het anders maandag proberen.

Yes!!!!! De trip van 10.00 uur ging door.
We werden, zoals afgesproken, opgehaald en na nog een paar anderen te hebben opgehaald kwamen we aan op het vliegveld. Nog steeds dikke bewolking maar inmiddels had de piloot zich gemeld en hij vertelde dat het in Milford Sound prachtig weer was.

Dit is overigens wel uitzonderlijk. Het regent daar 180 dagen per jaar, de dagen die overblijven zijn voor meer dan 50% bewolkt. Per jaar valt er zo'n 6813mm regen. Wij zijn best wat gewend in Nederland, maar dit is best een beetje veel.

De vlucht was magisch. In een heel klein vliegtuigje, met 10 man, schouder aan schouder en de knieën in je nek, vlogen we over Lake Wakapitu, rivieren, gletsjers, gletsjermeren, enorme watervallen (oa de Sutherland Falls met een verval van 600 meter) en besneeuwde bergtoppen (oa Mount Tutoko van 2700 meter) een strak blauwe hemel tegemoet. Echt spectaculair, wat een belevenis weer.

Toen op de boot de Milford Sound in. Wauw, wat een natuur. Steile en begroeide rotswanden tot wel 1692 meter hoog. De Sound is 16 km lang en 450 meter diep. De Sound uit gevaren via de linker kant, aan het eind nog een klein stukje over de Tasman Sea om te keren en toen via de rechter kant weer terug. Zeehonden op rotsen, watervallen en rotswanden groen en paars gekleurd van de mineralen. 

Na de boot weer teruggevlogen naar Queenstown en weer op de camping afgezet.
Dat moesten we even laten bezinken. Wat een indrukken, zoveel moois en zo bijzonder. We zijn alweer een fantastische en unieke ervaring rijker.

We couldn't have had a better day.....is wat de piloot nog zei. Wat een geluksvogels zijn we toch.

Na even gezeten en wat gedronken te hebben, besloten we de drukte van Queenstown achter ons te laten en de luwte op te zoeken. Om 15.00 uur zijn we gaan rijden, alvast omhoog richting Twizel. We hebben een camping gevonden in Cromwell, aan Lake Dunstan. Hier eerst even een klein slaapje gedaan en daarna heerlijk in de jacuzzi. Na zoveel zintuigprikkelende indrukken was het hoog tijd voor totale ontspanning. Even resetten ;-)

En morgen.......zijn we bang dat we wakker worden, want het lijkt wel één grote droom.