De spectaculaire Route 520

Maandag 24 juni stonden we op met een heerlijk zonnetje aan de hemel. We hebben rustig aan gedaan en na het ontbijt zijn we de weg weer opgegaan. Van de camping in Lote zijn we een stukje terug gereden naar Utne. Daar hebben we gepind en nog een boodschapje gedaan. Vervolgens zijn we langs de westkant van het Sørfjord naar Odda gereden. Ook dit was weer een hele mooie route. In Odda hebben we heerlijk op een terrasje koffie gedronken met een stukje appelcake. Nog wat door het stadje gewandeld en informatie gehaald over de Buergletsjer.

De dame van het toeristenbureau gaf aan dat we naar de parkeerplaats aan het einde van het dal konden rijden, maar dat het wel een erg smalle weg van 6 km is. 

Vol goede moed zijn we vertrokken, maar na de eerste bocht zaten we al klem met de eerste de beste tegenligger (dikke camper). Gelukkig stond er een huis met een oprit zodat wij daar, achteruit, op konden rijden. 

We keken elkaar aan.... en zijn toch maar omgekeerd. De weg zou volgens een aangesproken bewoner alleen maar smaller en steiler worden en na de eerste km staan er ook geen huizen meer om bij uit te kunnen wijken. Heel jammer, geen wandeling naar de gletsjer dus. 

We zijn verder gegaan en reden ook een stukje op dezelfde weg als op de heenweg, en zo zagen we deze vakantie voor de 2de keer de Latefossen (de dubbele waterval). Vlak voor Roldal, bij Håra, zijn we rechtsaf geslagen naar de Route 520. We hadden al gehoord dat dit een spectaculaire route zou moeten zijn.

Niets is minder waar. Deze weg, 42 km van Håra naar Sauda, is werkelijk de meest mooie, en met recht spectaculaire, route die wij ooit gereden of gezien hebben. Het eerste stuk was enorm steil (en op sommige momenten ook best spannend) en slingerde zich in rap tempo, langs het Roldalsvatnet, tot grote hoogte. Eenmaal boven vielen onze monden open van verbazing. Bijna niet te beschrijven hoe ongelooflijk mooi dit landschap is; een soort onherbergzaam maanlandschap met meren, enorme rotsblokken en overal schapen, waar de weg zich doorheen slingert. Iedereen rijdt langzaam en bij elke bocht is het goed opletten. 

Ondanks dat het echt spectaculair was, hebben we ons geen moment onveilig gevoeld; ook deze weg is heel goed onderhouden. Hele stukken met nieuw asfalt en strepen en bijna overal een vangrail. En waar het echt heel smal is, om de zoveel meter een inham om elkaar te kunnen passeren. 

We hebben geprobeerd een paar mooie foto’s te maken. Maar het blijft een emotie, een gevoel, dat kun je niet omschrijven of op een foto vastleggen.

We staan nu op Fjord camping Sauda, aan het water van het (hoe kan het anders) Saudafjord.

We hebben een prachtige dag gehad met mooi weer en eindelijk ook zon, maar helaas begon het na aankomst toch weer te regenen. Net lekker gegeten en nu een bakkie koffie. Morgen willen we graag naar Tysdal rijden en een extra dagje blijven. Maar dat zijn de plannen zoals ze er nu uitzien. We kennen die plannen van ons..... Morgen weer een nieuwe dag.