Gloppefoss en Latefoss

Maandag 17 juni werden we wakker op de camping in Byglandsfjord. Een voorzichtig zonnetje liet zich al zien. Rustig aan ontbeten en daarna klaar gemaakt voor vertrek; watertank bijgevuld en het kleine toiletje geleegd, afwasje gedaan en nog even een selfie gemaakt voor het thuisfront. Je bedenkt het niet, sta je het snoer op te rollen, hoor je in het Nederlands: van Laar?

Uhhhh, ja. Hè, héé..... echt niet te geloven, sta je dus blijkbaar gewoon naast mensen die je kent uit Achterveld. Meteen kletsen en ervaringen uitwisselen natuurlijk, en dus die selfie want schoonzus Dorothé kent ze ook heel goed.

Na vertrek eerst met ons (ja Irmo, best blits) campertje het dorpje in om te pinnen, te tanken en een boodschap te doen. Konden we meteen eens checken of de boodschappen in Noorwegen inderdaad zo duur zijn.

Nou, daar komt ie: 2 bananen voor € 0.99, 1 paprika voor € 1.63, yoghurt naturel 500 gram voor € 1.79, 2 appels voor € 1.43, 400 gram gehakt voor € 5.29, een courgette voor € 1.99 en 2 harde broodjes voor € 0.78.

Tja, inderdaad wel duurder dan thuis maar zeker niet zo erg dat we direct achterover vielen en aan het zuurstof moesten. Weten jullie ook meteen wat we allemaal eten.

Daarna door, de weg verder volgen naar het noorden, tot aan Valle. Huub had daar, in de camper app, een camping gevonden waar we graag naartoe wilden. En oh oh oh, wat een goede keus. Midden in het bos, direct aan het water, met stroom, water en douche, betalen doe je door geld in een envelopje te doen en in een bus te deponeren, een roeibootje voor de deur én haardhout! We moesten meteen weer aan Canada denken. Huub is meteen gaan varen, maar een visje vangen ho maar....

Vanaf de camping is een hike route van 6 km naar de Gloppefoss, die hebben we ‘s middags meteen gedaan. Prachtige wandeling maar wel pittig. Het was er één in de categorie medium. Flink omhoog met soms hele stijle stukken, langs een rivier, door een smalle kloof. Aan het eind werden we beloond met een schitterend zicht op de waterval. Toen weer terug, dat hebben de knietjes wel gevoeld. Maar eenmaal terug op de camping, beentjes omhoog en een borrelplankje op tafel.

Het was de hele dag uiteindelijk bewolkt met heel af en toe een stukje blauw en een flauw zonnetje, met een graadje of 16. Ook af en toe wat miezer regen. Prima wandelweertje dus.

We zijn nu 2 dagen in Noorwegen en zijn al behoorlijk afgeweken van de route. Of eigenlijk, we lopen al flink achter op de planning. Maar we weten inmiddels heel goed dat bijstellen soms gewoon beter is. We komen lekker tot rust en genieten van de natuur. Dan maar iets minder ver, en niet alles zien.... 

Voor nu, helemaal top en helemaal weg van alles. Maar eerst vuur maken.......

Dinsdag 18 juni stonden we op met regen. Ontbijtje erin, de rommels opgeruimd en rijden. We hebben de weg weer vervolgd richting Roldal. De eerste tijd reden we langs de rivier en het landschap werd steeds ruiger. Voor ons gevoel een combi van de Canadese Rockies en Zwitserland. Bij Bykle ging de weg omhoog, tot we op een hoogvlakte aankwamen met een bijna buitenaards landschap. Overal om ons heen moerasachtige poelen, meren, kale gekleurde rotsen, naaldbomen, stroomversnellingen, watervallen en hoge sneeuwtoppen. Hierboven regent het nog steeds en is het inmiddels nog maar 7 graden.

Daarna gaat we weg weer omlaag, en slingeren we over smalle wegen, langs diepe ravijnen, met 12% naar beneden, om later aan de andere kant van het dal weer te stijgen naar de volgende hoogvlakte. Hier ligt nog veel sneeuw, maar het stopt met regenen en de lucht klaart iets op.

Onderweg drinken we koffie in Haukeliseter, waar we een prachtig uitzicht hebben op het meer en de omliggende bergen.

Het landschap komt helemaal overeen met het beeld dat wij ervan hadden. Vooral de rode, houten huisjes passen precies in het plaatje. En welke kleur die huisjes zijn? Wij denken RAL-Norge.

We hadden gedacht vandaag in Roldal te overnachten, maar de dag verliep zo lekker en zo afwisselend, dat we nog voldoende fit waren om een stukje verder te rijden. En zo reden we, vlak voor Odda, de Latefossen tegemoet. Wat is dat gaaf.... 2 watervallen naast elkaar, die vlak langs de weg naar beneden denderen en, onder de weg door, hun weg vervolgen via een smalle kloof.

Dit was de eerste echte toeristische attractie. Dringen voor de paar aanwezige parkeerplaatsen en jawel.... bussen Japanners. Maar wij snappen het wel, wij willen het zelf namelijk ook zien!

We hebben hier op de parkeerplaats een lekker kopje soep opgewarmd en buiten in het zonnetje zitten smullen. En hier raakten we aan de praat met 2 mannen uit Nederland. Zij zijn samen op de motor door heel Scandinavië aan het toeren. Ze hadden er al ruim 6000 km opzitten. Zo leuk om andere mensen te spreken en hun reisverhalen te horen.

Na Odda was het nog maar een uur naar Kinsarvik. En hier zitten we nu lekker te borrelen, op een camping met uitzicht op het Hardangerfjord.